Η «αυτογενοκτονία» της κοινωνίας

Η «Αυτογενοκτονία» Της Κοινωνίας

Αν κατανοήσουμε τον κόσμο ως μια κοινωνική κατασκευή (της οποίας μάλλον αρκετοί κατασκευαστές συνιστούν να καταστραφεί), τότε μπορεί να γίνει αντιληπτό, ότι με την ίδια ευκολία που κατασκευάστηκε, σε ανάλογο χρόνο εκπίπτει και διαλύεται. Πολύ περισσότερο δε, η κοινωνία διαθέτει χαρακτηριστικά, που την καθιστούν προϊόν «γενοκτονίας».

Τι σημαίνει, όμως, αυτό; Αρχικά μια γενοκτονία συνιστά μαζικά εγκλήματα εκκαθάρισης πληθυσμών με βίαια μέσα και επιχειρήσεις καταστολής. Ομάδες ανθρώπων, που εντάσσονται σε γένη και πληθυσμιακά όμοια σύνολα, δολοφονούνται. Θεωρητικά ο συσχετισμός αυτός δεν ταιριάζει με τις κοινωνίες, στις οποίες τα μέλη επιβιώνουν και συμβιώνουν, κάτω από ένα θεσμικό πλαίσιο, νόμους και δικαιοδοτικούς μηχανισμούς.

Αν όμως, εξετάσουμε την δομή μιας κοινωνίας και ιδίως το πόσο εκφυλισμένη κατέληξε να είναι, τότε ο όρος «γενοκτονία» εξυπηρετεί τον σκοπό της αφήγησης. Ως μέλη μιας κοινωνίας ακόμη και αν δεν έχουμε επίγνωση, είμαστε διαρκώς συνδεδεμένοι με διάφορα πλαίσια και «δίκτυα», αλληλένδετα και αλληλεξαρτώμενα. Μέσω της αλληλεπίδρασης μας τόσο με θεσμούς και δίκτυα, όσο και ο καθένας με όλα τα υπόλοιπα μέλη, αναπτύχθηκαν και ορισμένα πρότυπα σχέσεων. Τα πρότυπα αυτά καθορίζουν και τις σχέσεις των πολιτών και εν πολλοίς τον τρόπο με τον οποίο η δημόσια και η ιδιωτική σφαίρα διαπλέκονται.

Κάθε κοινωνία είναι μοναδική την στιγμή, που εξετάζεται και σε σχέση με τον πληθυσμό, που την αποτελεί. Η εντύπωση μας για την κοινωνία, ωστόσο, έχει απομακρυνθεί από τα πλαίσια αυτά και πλέον ο καθένας αντιλαμβάνεται ως κοινωνία τον περίγυρο του και το σύνολο των κρατικών θεσμών, τους οποίους αναγνωρίζει.

Και στο σημείο αυτό έχει αρχίσει η πτώση ή, κατά την γνώμη μου, η ελεύθερη πτώση της κοινωνίας. Η κοινωνία δεν αποτελεί κάτι περισσότερο ή λιγότερο, από το πλαίσιο δράσης των πολιτών, διαμορφωμένο από τις συνθήκες, που εμείς οι ίδιοι προκαλούμε. Επομένως, η κοινωνία είναι εκφυλισμένη ακριβώς γιατί κάποιος ή κάτι την κατέστησαν τέτοια.

«Η «αυτογενοκτονία» της κοινωνίας»

Η κάθε κοινωνία πλέον, έπαψε να είναι ένα αξιακό σύστημα και κατέληξε σε απλό σύστημα εξυπηρετήσεων και διαπλοκών. Οι πολίτες έχουν διαφθείρει τα πρότυπα σχέσεων σε βαθμό, που δεν αναγνωρίζονται πλέον. Κάθε δομή είναι ύποπτη, κάθε πτυχή υπάρχει για το συμφέρον και από «κοινωνοί» της ,πλέον είμαστε υποκινητές της «γενοκτονίας».

Και στο σημείο αυτό η «αυτογενοκτονία» αποκτά νόημα. Οι πολίτες αποτελούν τις κοινωνίες και τις θρέφουν, με αποτέλεσμα πλέον να τις δολοφονούν. Η κοινωνία αυτοκτονεί. Και το χέρι του αυτόχειρα είναι ίδιο με του θύτη. Μαζικά όλος ο πληθυσμός συμπαρασύρει προς την πτώση ολόκληρη την κοινωνία. Και εκεί που τα κοινά χαρακτηριστικά αποτελούσαν συνεκτικούς δεσμούς, πλέον είναι αιτία διάσπασης. Προς τον κατήφορο ως γνωστόν, οδηγούνται όλοι πολύ πιο εύκολα και κυρίως μαζί. Στην ανάβαση οδηγούν η αλληλεγγύη και οι αξίες.

Και τα τελευταία μάλλον προτίμησαν να αυτοκτονήσουν, πριν βρεθούν και αυτά στα «εκφυλισμένα» χέρια μας.