Του Γιώργου Τζιόρα
Η χώρα περνά τον Ρουβικώνα εν μέσω εορτών, αφού η κυβέρνηση απέτυχε να πείσει καταλυτικά τον Μηχανισμό Στήριξης για τα μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, με άμεση συνέπεια την αναστολή των βραχυπρόθεσμων μέτρων για την πολυπόθητη ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Παράλληλα και για να γίνεται καλύτερα κατανοητό, ουσιαστικά ο ESM και το Eurogroup δεν αποφάσισαν μόνον το πάγωμα των συμφωνηθέντων αλλά πιέζουν την χώρα, ώστε να κλείσει η αξιολόγηση αφού έχουν πραγματοποιηθεί μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που κρίνουν απαραίτητες, ώστε να προσχωρήσει το πρόγραμμα.
Δεν φτάνουν όμως μόνο αυτά, καθώς η κόντρα του ΔΝΤ με την Κομισιόν μαίνεται, με την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού να ζητά νέα μέτρα ύψους 4,55 δις ευρώ για την επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος της τάξης του 3,5% για το 2018, ενώ η Κομισιόν επιμένει στην σκληρή γραμμή Σόιμπλε, αναφέροντας πως αν η χώρα δεν βγει στις αγορές πριν το κλείσιμο του παρόντος ελληνικού προγράμματος, δεν θα υπάρξει τέταρτο πρόγραμμα αλλά Grexit.
Όλα αυτά τα στοιχεία, πρέπει εντός της χώρας, όχι μόνον να μας ενώνουν σε ένα κοινό σκοπό, αλλά να μας συντάσσουν στην ελληνική γραμμή, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Αντιθέτως, αφενός η κυβέρνηση εξήγγειλε χωρίς την σύμφωνη γνώμη του ESM, φοροελαφρύνσεις και τη 13η σύνταξη, για επικοινωνιακού λόγους, αφού το Μαξίμου βλέπει την δημοσκοπική της κατολίσθηση και αφετέρου η αξιωματική αντιπολίτευση ποντάρει στην αποτυχία της αξιολόγησης ώστε να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές και να καρπωθεί εκείνη τον πρωθυπουργικό θώκο, τάζοντας φορολογικές ελαφρύνσεις που δεν έχουν κοστολογηθεί και εγκριθεί από τους δανειστές.
Με την τακτική αυτή όμως, ο μόνος ηττημένος δεν είναι άλλος από τον ελληνικό λαό, που θα κληθεί σε κάθε περίπτωση να πληρώσει το κόστος της εσωτερικής ασυνεννοησίας των πολιτικών κομμάτων που αντί να επιθυμούν στο ταχύτατο δυνατό, το κλείσιμο της τεχνικής συμφωνίας, μαίνονται σε μικροπολιτικές μάχες χωρίς κανένα νόημα, αφήνοντας την ουσία των πραγμάτων στο περιθώριο των συζητήσεων.
Καλό θα ήταν λοιπόν σε όλα τα κομματικά επιτελεία, αντί να μάχονται για την πρωθυπουργική καρέκλα, να συγκλίνουν σε ένα εθνικό σχέδιο για την ανάπτυξη της οικονομίας αλλά και την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια που πλήγωσαν την κοινωνία και οδήγησαν στην απελπισία μεγάλο τμήμα των πολιτών.
Είναι λοιπόν η ευκαιρία, έστω και την τελευταία στιγμή όλα τα κόμματα να συναινέσουν στο κλείσιμο αυτής της κρίσιμης αξιολόγησης, που μόνον θετικό προβάδισμα θα δώσει στην χώρα, με την συμμετοχή μας σε μια σειρά από ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις όπως την ποσοτική χαλάρωση QE της ΕΚΤ αλλά και το πρόγραμμα Γιουνκέρ, οδηγώντας την οικονομία στην ανάπτυξη. Ας ευχηθούμε λοιπόν σε όλα τα κόμματα να λειτουργήσουν για πρώτη φορά με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, δηλαδή με λογική και σοβαρότητα!
