Της Όλγας Τριάντου
1. Ζούμε τις πρωτόγνωρες ή μάλλον τις σπάνιες “πράξεις” της, εν υπνώσει – μέχρι τώρα, κοινωνίας μας. Οι συμπολίτες μας έχουν ξεχυθεί στη συμβολική πλατεία της Αθήνας και δεν είναι φοβισμένοι. Γνωρίζουν πολύ καλά τι γίνεται και έρχονται αποφασισμένοι να συμμετέχουν και να διογκώσουν το κίνημα αυτό. Ακόμη και όσοι φοβούνται, με τα δεκάδες πηγαδάκια που στήνονται αυθόρμητα, σιγά – σιγά απελευθερώνονται και νιώθουν δυνατοί!
2. Αυτό που κάνουν οι πολίτες δεν είναι το «κράξιμο» των πολιτικών. Είναι και αυτό και είναι απαραίτητο για ξεκίνημα ! Ας αποτυπώνουν οι ΜΜΕ μόνο αυτό! Εδώ και οκτώ μέρες γίνονται Λαϊκές Συνελεύσεις με 3.000 κα 4.000 πολίτες που κάθονται σταυροπόδι, ακούνε, μιλάνε, ψηφίζουν για ότι τους αφορά. Κυρίως οργανώνονται με όλη την ουσία της λέξης. Επειδή οι συμμετέχοντες κάθε μέρα πληθύνονται, μεγαλώνουν και οι ανάγκες καλύτερης οργάνωσης. Γραμματεία, ομάδα περιφρούρησης, ομάδα καθαριότητας, ομάδες επικοινωνίας, μούλτι μίντια, ομάδα ψυχραιμίας, συντονιστές, ομάδα που φροντίζει την αποθήκη (με τα υλικά που φέρνουν οι πολίτες για τις ανάγκες), κ.λ.π. Όλα αυτά αποτυπώνονται και μόνο στην ιστοσελίδα των συνελεύσεων: https://www.real-democracy.gr/el . Δεν υπάρχουν, μέχρι τώρα εκπρόσωποι των συνελεύσεων ακόμη και αν δηλώνουν «κάποιοι» ότι είναι, στους πάσης φύσεως Χαρδαβέληδες.
2. Δεν διερευνούμε την αλλαγή της κυβέρνησης με μια άλλη ή ένα πιο ήπιο μνημόνιο. Ότι όλο αυτό, το σύστημα και τα πολιτικά κόμματα που μας φέρανε στο γκρεμό, ευθύνεται είναι κοινός τόπος όλων όσων συμμετέχουν στις Συνελεύσεις μας. Το αίτημα, το πρόταγμα, η ανάγκη μας είναι για μια κοινωνία με καλύτερη αντιπροσώπευση και δικαιότερη. Δεν ζητάμε απλή αναλογική αλλά ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ! Τόσα πολιτικά συστήματα δοκιμάσαμε, τόσους εκλογικούς νόμους μαγειρέψαμε και να το αποτέλεσμα. Θέλουμε οι αποφάσεις να βγαίνουν από τους εργαζόμενους πολίτες που αγαπούν και ιδρώνουν γι’ αυτή τη χώρα. Το αίτημα είναι εφικτό, έχει απασχολήσει και άλλες κοινωνίες πριν από μας και υπάρχουν τρόποι. Ακόμη μπορεί να γίνει και μέσα από τον «Καλλικράτη» που αναφέρεται σε λαϊκές συνελεύσεις στους Δήμους.
3. Οι Λαϊκές μας Συνελεύσεις λειτουργούν με άμεση δημοκρατία και αν γίνονται λάθη ή «λάθη» το σώμα αγρυπνά και φροντίζει γι’ αυτό. Μέχρι τώρα είχαμε ένα βάρος, το πώς θα βγούμε στο «δρόμο». Τώρα, που ο χείμαρρος γίνεται ποταμός σιγά-σιγά, είμαστε ΑΓΡΥΠΝΟΙ! Τώρα αρχίσανε τα δύσκολα ή μάλλον «τ’ ανεκτίμητα εύγε» κατά Καβάφη. Μέλημα όλων μας είναι να στρέψουμε σωστά το ποτάμι μας, ν’ αφήσουμε μακριά τον παλιό μας εαυτό, να αλλάξουμε οι ίδιοι ώστε να επιλέγουμε σωστά. Να μην επιτρέψουμε λαϊκισμούς και δημαγωγούς και να πάρουμε τις ζωές στα χέρια μας. Αυτό μας καίει τώρα! Να δράσουμε προς όφελος της χώρας μας και δικό μας.
4. Ζητώ συγνώμη από τη νέα γενιά που ασελγήσαμε σε βάρος της. Η “απολίτικη γενιά”, η “γενιά που τα έχει όλα” κ.λ.π. και ένα σωρό ύβρεις στα παιδιά μας! Αυτά τα παιδιά είναι στο δρόμο και μας βάλανε γυαλιά. Προσπαθούν να σηκώσουν τους γονείς τους από τον καναπέ και ντρέπονται γι’ αυτούς. Ορθώνουν ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΛΟΓΟ και δεν είναι ξύλινος και κατευθυνόμενος σαν εμάς. Δεν έχω τι να πω στις Συνελεύσεις γιατί τα λένε όλα αυτά! Είμαστε πολύ αλλά δεν είμαστε όλοι! Όποιος πολίτης εναντιώνεται στην πολιτική- οικονομική και κοινωνική κατάντια μας ας αντιδράσει, αλλά «οι πολλοί παίρνουν την πόλη». Όποιος δεν αντιδρά γίνεται συνένοχος!
Προσωπικά το σπίτι μου είναι η Πλατεία Συντάγματος! Όποιος θέλει να με δει ας έρθει ΠΛΑΤΕΙΑ. Μέχρι να αλλάξουν τα πράγματα εγώ, εκεί θα βρίσκομαι! Όλα τα άλλα είναι τριτεύοντα! Ο Ναζίμ Χικμέτ έγραφε: «Αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται εδώ, η άλλη στην Κίνα βρίσκεται». Εγώ λέω : «Αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται στην Πλατεία Συντάγματος, η άλλη μισή στις Πλατείες της Ευρώπης βρίσκεται».
Όλγα Τριάντου
