Την ανιούσα έχουν ακολουθήσει οι τιμές του πετρελαίου, μετά την απόφαση του ΟΠΕΚ και της Ρωσίας να μην ρίξει επιπλέον βαρέλια στην αγορά, αλλά και με τον Ντόναλντ Τραμπ να επιμένει στις κυρώσεις κατά του Ιράν. Το εκρηκτικό περιβάλλον συμπληρώνουν η κατάρρευση της Βενεζουέλας και η διαρκής αναταραχή στη Λιβύη.
Η τιμή του μπρεντ έχει ήδη σπάσει το φράγμα των 80 δολαρίων και οι μεγάλοι οίκοι εμπορευμάτων βλέπουν επιστροφή των τιμών του πετρελαίου στα 100 δολάρια,για πρώτη φορά από το 2014. Ανησυχούν ότι ο ΟΠΕΚ δεν έχει πια ούτε την πρόθεση, αλλά ούτε την ικανότητα ουσιαστικά να ανακόψει το ράλι, που τροφοδοτείται πρωτίστως από την απόσυρση του ιρανικού αργού από την αγορά.
Μεταξύ των οίκων, που στηρίζουν το σενάριο των 100 δολαρίων, είναι η Mercuria Energy και η Trafigura. Στο Πετρελαϊκό Συνέδριο Ασίας Ειρηνικού, που οργανώνει η S&P Global Platts,, εκπρόσωποι των δύο οίκων εκτίμησαν ότι θα φτάσει σε αυτά ή και υψηλότερα επίπεδα προς τα τέλη του τρέχοντος έτους ή στις αρχές του επόμενου.
Πολλοί πάντως πιστεύουν ότι δεν θα μείνει σε αυτά τα επίπεδα για μεγάλο διάστημα. Και τούτο γιατί δεν βλέπουν σύντομο τέλος στον εμπορικό πόλεμο ΗΠΑ- Κίνας. Αν αυτός οδηγήσει, όπως όλα δείχνουν στην επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας, αλλά και άλλων οικονομιών σε Ασία και Ευρώπη, τότε θα έρθει αναπόφευκτα και η κάμψη της ζήτησης πετρελαίου. Μία τέτοια εξέλιξη θα έθετε υπό πίεση τις τιμές.
Ο αντίκτυπος αυτός στη ζήτηση δεν προβλέπεται πάντως να γίνει αισθητός πριν από τα μέσα της επόμενης χρονιάς.
Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Ιούνιο οι χώρες του ΟΠΕΚ και η Ρωσία, η μεγαλύτερη δύναμη εκτός καρτέλ, συμφώνησαν να ρίξουν επιπλέον 1 εκατ. βαρέλια ημερησίας στην αγορά, σταδιακά, προκειμένου να καλύψουν το κενό από χώρες με προβλήματα, όπως η Βενεζουέλα και η Λιβύη., αλλά και να αντισταθμίσουν τις ανησυχίες για τις αμερικανικές κυρώσεις στο Ιράν. Έκτοτε έχουν αυξήσει την προσφορά τους κατά λιγότερο από 500.000 βαρέλια ημερησίως και ο Τραμπ τους επιρρίπτει την ευθύνη για τις υψηλές τιμές.
Το γεγονός ότι αποφάσισαν να αψηφήσουν τον Τραμπ αποκαλύπτει γεννά ερωτηματικά σχετικά με τη βούληση, αλλά και την ικανότητά τους να ανακόψουν το ράλι των τιμών. Με δηλώσεις τους αξιωματούχοι των χωρών του Αραβικού Κόλπου έχουν αφήσει να εννοηθεί ότι αισθάνονται «άνετα» με τις τιμές στα 80 ή ακόμη και στα 100 δολάρια το βαρέλι και θα ανησυχούσαν για παρενέργειες μόνο εάν αυτές εκτινάσσονταν πάνω από τα 120 δολάρια όπως είχε συμβεί το 2014.
