Η Λύση Στο Πρόβλημα Της Ελληνικής Οικονομικής Κρίσης
Γράφει ο Μπάμπης Τζιόρας
Το ελληνικό παράλογο
Παρακάτω θα διαβάσετε την άποψη που εκθέτω στην εκπομπή μου «Λεπτές Ισορροπίες» που μεταδίδεται από το 2003 καθημερινά στον giga fm 105.4, για το πρόβλημα της Ελληνικής οικονομίας που αφορά το γεγονός ότι οι Έλληνες που δραστηριοποιούνται στον ιδιωτικό τομέα και δεν είναι κρατικοδίαιτοι, οποιοδήποτε επάγγελμα και αν ασκούν είναι όμηροι, δούλοι, βλάκες- και όσα άλλα λένε για μας οι Ευρωπαίοι- στις ορέξεις του δημοσίου τομέα, του πολιτικού συστήματος, των συνδικαλιστών, των οικονομικά ισχυρών τρωκτικών (προμηθευτών του δημοσίου) που ελέγχουν τα ΜΜΕ και όλων των άθλιων τεμπέληδων που ζουν από τον ιδρώτα και τον κόπο τους και επειδή δεν τους επαρκούν τα χρήματα που τους δίνουν «οι βλάκες», δανείζονται για να απολαμβάνουν την απόλυτη χλιδή και φορτώνουν τα χρέη και πάλι στους «βλάκες» που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα.
ΑΕΠ 235 ΔΙΣ ΚΑΙ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ
Είναι παράλογο απίστευτο δεν το χωράει ανθρώπου νους, ότι μια πλούσια χώρα με ΑΕΠ 235 δις ευρώ, με κατά κεφαλήν εισόδημα 28.000 ευρώ. Μια χώρα που βρίσκεται στην 29 θέση των πλουσιότερων χωρών του κόσμου, είναι δυνατόν να χρεοκοπήσει!!!!
Το πρόβλημα βεβαίως είναι νομικό και όχι οικονομικό. Αφορά τον τρόπο λειτουργίας του πολιτεύματος που επιτρέπει στο 1/3 της κοινωνίας περίπου να συμπεριφέρεται με άθλιο τρόπο στα 2/3 της.
Στο σημείο αυτό σας εκθέτω ένα μέρος του άρθρου που έλαβα από τον καθηγητή του πανεπιστημίου Αθηνών Χρήστο Γιανναρά. Και έχει γράψει ο Στέφανος Μάνος σχετικά με τη λύση του οικονομικού προβλήματος της Ελλάδας:
Τα πραγματικά δεδομένα της οικονομίας -με κανένα τρόπο- δεν δικαιολογούν την προοπτική της πτώχευσης.
Η πτώχευση θα επέλθει ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα της αδράνειας της κυβέρνησης. Η οποία αν κατάφερνε στοιχειωδώς να προσαρμόσει τη συμπεριφορά της στις περιστάσεις, θα ήταν απολύτως εφικτό να τελειώσει το 2011 με πρωτογενές πλεόνασμα. Τι είναι το πρωτογενές πλεόνασμα;
Η απόδειξη ότι το κράτος -χωρίς να υπολογίζει τους τόκους- ξοδεύει λιγότερα από όσα εισπράττει.
Το πρωτογενές πλεόνασμα είναι το «κουμπί» για την αλλαγή της ψυχολογίας και την ανατροπή των καταστροφολογικών προσδοκιών. Άρα και για τη μείωση των επιτοκίων.
Τι χρειάζεται να κάνει η κυβέρνηση ώστε να επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα το 2011;
Να κόψει -μέχρι τέλος Ιουνίου κατά προτίμηση- κάθε δαπάνη που δεν είναι απαραίτητη για τη σωστή λειτουργία του κράτους!
Να κόψει κάθε δαπάνη που δεν καλύπτει ουσιώδεις κοινωνικές ανάγκες!
Στους οργανισμούς των υπουργείων υπάρχουν δεκάδες διευθύνσεις και τμήματα, την ύπαρξη των οποίων αγνοούν οι υπουργοί επειδή δεν προσφέρουν καμιά χρήσιμη υπηρεσία.
Να καταργηθούν αμέσως και να απολυθεί όλο το προσωπικό τους, όπως ρητά προβλέπει το Σύνταγμα.
Η ίδια λογική πρέπει να ισχύσει για τις ΔΕΚΟ, τους οργανισμούς κ.λ.π.
Θα πληγεί καίρια η κοινωνία αν δεν έχει δημοτικούς ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς. Ή αν δεν έχει ΕΡΤ και κανάλι της βουλής για μια περίοδο 2-3 ετών έως ότου συνέλθει η οικονομία;
Θα υποστεί βλάβη το γενικό συμφέρον αν καταργηθεί η κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων. Αν πουληθούν τα κρατικά τζετ (που χρησιμοποιούνται για υπουργικά ταξίδια). Αν για τρία χρόνια απαγορευτεί κάθε κρατική διαφήμιση, αν πάψουν να υπάρχουν δεκάδες επιτροπές και οργανισμοί;
Εξυπηρετεί το γενικό συμφέρον να απολαμβάνουν οι φαρμακοποιοί (με έξοδα του κράτους) πενταπλάσια περιθώρια κέρδους σε σύγκριση με τους Γερμανούς φαρμακοποιούς;
Απολύσεις στον δημόσιο τομέα
Οι απολύσεις από τον δημόσιο τομέα που θα προκύψουν είναι -δυστυχώς- μια αναγκαιότητα για να επιτευχθεί αξιόλογη μείωση των κρατικών δαπανών. Πώς πρέπει να γίνουν ώστε να περιοριστούν κάπως οι συνέπειες; Η πρότασή μου είναι να γίνουν σε δύο φάσεις. Αρχικά υποχρεωτική αργία για τρία χρόνια με αποδοχές ίσες με το 70% των τακτικών αποδοχών. Στη διάρκεια της τριετίας ο υπάλληλος θα μπορεί να εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα ή να αναλάβει οποιαδήποτε επιχειρηματική δράση. Θα μπορεί επίσης να επιμορφωθεί -με τη συνδρομή του κράτους- ώστε να αποκτήσει γνώσεις και δεξιότητες που θα τον διευκολύνουν να βρει δουλειά. Στο τέλος της τριετίας θα γίνει η οριστική απόλυση με αποζημίωση ίση με την προβλεπόμενη για τους υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα.
Το δίλημμα είναι ξεκάθαρο. Θα συνεχίσουμε συρόμενοι προς τη χρεοκοπία. Ή θα περικόψουμε το μέγεθος του κράτους και θα μπούμε στον δρόμο προς την ευημερία. Η χρεοκοπία σημαίνει 20 χρόνια τουλάχιστον δυστυχίας και βίαιη κοινωνική αναταραχή. Το μίκρεμα του κράτους, δύσκολο στην αρχή, γρήγορα θα διευκολύνει τη δημιουργία μιας αναπτυσσόμενης οικονομίας πολλαπλών ευκαιριών.
Η Λύση Στο Πρόβλημα Της Ελληνικής Οικονομικής Κρίσης
