Η Πανδημία του διχασμού

Η Πανδημία Του Διχασμού

Στην σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία διάφορες διαιρετικές τομές έχουν καθορίσει τις κοινωνικοπολιτικές αποφάσεις. Δεξιά-Αριστερά, Προνομιούχοι-Μη Προνομιούχοι και πιο πρόσφατα Μνημονιακοί-Αντιμνημονιακοί έχουν αποτελέσει τομές που χαρακτήριζαν την κοινωνική πραγματικότητα.

Νέα διαιρετική τομή

Μία νέα διαιρετική τομή έχει αναδυθεί με την εμφάνιση της πανδημίας και των εμβολίων κατά του κορωνοϊού. Πρόκειται για τους εμβολιασμένους-μη εμβολιασμένους. Αυτή η νέα τομή έρχεται να σφραγίσει μία δεκαετία οικονομικών παθών που συνοδεύτηκε από πολιτική πόλωση. Όμως πίσω από αυτή την ανάλυση κρύβονται πολλά περισσότερα.

Ένας ενδόμυχος διχασμός, μία διάσπαση της κοινωνίας σε νέες τάξεις. Οι μεν εμβολιασμένοι είναι εκείνοι που έχουν κοινωνική συνείδηση και φροντίζουν για την δημόσια υγεία. Οι δε ανεμβολιάστοι είναι εκείνοι οι οποίοι θα σηκώνουν το βάρος της ευθύνης για την αύξηση των κρουσμάτων. Οι ανεμβολίαστοι στιγματίζονται με ένα τρόπο που δεν θυμίζει σε τίποτα εκσυγχρονισμό και φιλελευθερισμό.

Οι πολιτικοί λαμβάνουν αποφάσεις τις οποίες εμείς οφείλουμε να τηρήσουμε. Ωστόσο εμείς είμαστε εκείνοι που έχουμε επωμισθεί όλο το βάρος των αποφάσεων αυτών. Άλλοι έμειναν άνεργοι, άλλοι έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους για μήνες, άλλοι έπρεπε να ζήσουν με 534 ευρώ και μία σωρεία υποχρεώσεων. Αντιθέτως οι πολιτικοί συνεχίζουν να απολαμβάνουν τα οφέλη του θώκου τους, χωρίς καμία μείωση και καμία στέρηση. Παράλληλα αρκετοί είναι εκείνοι που τους θεωρούν σωτήρες, χωρίς να έχουν προσφέρει το παραμικρό.

Βέβαια θα ήταν κάπως υπερβολικό να μην τους αναγνωρίσουμε την προσπάθεια διχασμού της κοινωνίας. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο στρατόπεδα. Το στρατόπεδο των εμβολιασμένων που προάγει το εμβόλιο ως μεσσία. Το στρατόπεδο των ανεμβολίαστικων που ανησυχεί για τις τυχούσες παρενέργειες, για τις ενδεχόμενες μελλοντικές επιπτώσεις του εμβολίου.

Παρενέργειες των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης

Και στα δύο στρατόπεδα υπάρχει λογική και σαφή επιχειρήματα. Όμως το παιχνίδι αρχίζει να χάνεται όταν προσπαθούν να έρθουν σε επικοινωνία μεταξύ τους. Μεγάλο ρόλο στην διαμάχη παίζουν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης όπου ενισχύονται οι εκάστοτε απόψεις. Σίγουρα όλοι έχουμε ακούσει για τα τσιπάκια των εμβολίων και το 5G. Από αυτό το σημείο και μετά χάνεται ο έλεγχος του νου.

Ας μην στεκόμαστε όμως σε αυτές τις μαξιμαλιστικές τοποθετήσεις. Ο καθένας διαμορφώνει την δική του άποψη λαμβάνοντας υπόψη όλους εκείνους τους παράγοντες (κοινωνικούς, πολιτικούς, οικονομικούς) που συντείνουν υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς. Ο διχασμός όμως είναι μία έννοια με βαρυσήμαντο εννοιολογικό και ιστορικό περιεχόμενο. Στο σημείο που βρισκόμαστε έχει επέλθει ο διχασμός και ισχυροποιείται μέρα με τη μέρα. Η κοινωνική πόλωση, ως ιστορικό φαινόμενο, έχει επιδείξει τα πιο οδυνηρά αποτελέσματα. Ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα να είναι ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος.

Είναι λοιπόν η πανδημία του κορωνοϊού ένα είδος εμφυλίου πολέμου; Μήπως αντί για Δεξιά και Αριστερά έρχονται αντιμέτωποι οι εμβολιασμένοι με τους μη εμβολιασμένους; Τέτοια κοινωνικά φαινόμενα χρήζουν της προσοχής μας. Ίσως η πανδημία του διχασμού να πρέπει να ληφθεί υπόψη όπως ελήφθη η πανδημία του κορωνοϊού.

Δείτε ακόμα: Ψηφιακή Εποχή Και Η Απουσία «Κυβερνοασφάλειας» Στην Ελλάδα