Πόσες Φορές Θα Πεθάνει Η Αλήθεια;
Υπήρξαμε μάρτυρες σήμερα σε ένα έγκλημα τραγικών εικόνων, με τον γνωστό δημοσιογράφο Γιώργο Καραϊβάζ να πέφτει νεκρός από πυρά εγκληματιών έξω από το σπίτι του. Απορία, ταραχή, φόβος και σειρά αισθημάτων συνιστούν μια υπόθεση, που κατά την γνώμη μου δεν είναι ούτε τυχαία ούτε απλή.
Το πρώτο τρίμηνο του 2021 αποκαλυφθήκαν «σημεία και τέρατα» για πάρα πολλές υποθέσεις, καθώς και σκάνδαλα με εμπλεκόμενους και μη. Γνωστά πρόσωπα του χώρου του θεάματος και του αθλητισμού, άνθρωποι με υψηλά ιστάμενες θέσεις και κυρίως υπόνοιες και υποψίες για διαπλοκή και «πολιτική μαφία».
Συλλογιζόμενοι τις διαδοχικές αυτές αποκαλύψεις, παράλληλα με την αύξηση της εγκληματικότητας, των υποθέσεων, οι οποίες υπάγονται στην δικαιοσύνη και με κορυφαίο την δολοφονία του δημοσιογράφου σήμερα, μάλλον δεν είναι και τόσο ξεκάθαρο το ζήτημα.
«Η δολοφονία»
Χωρίς να χρειαστεί ιδιαίτερη μελέτη ή πληροφορίες θεωρώ, ότι ο καθένας αναλογίζεται την σοβαρότητα του ζητήματος. Ο γνωστός δημοσιογράφος, ο οποίος ασχολούταν χρόνια με το αστυνομικό ρεπορτάζ και στελέχωνε την εκπομπή της Ζήνας Κουτσελίνη, μάλλον βρισκόταν πολύ κοντά σε ανακαλύψεις και θεωρήθηκε επικίνδυνος. Σκοτώνεται προμελετημένα, με σιγαστήρες στα όπλα, μεθοδευμένη μετακίνηση, μπροστά στο σπίτι του, στο οποίο βρίσκεται η οικογένειά του. Ακόμα και η ώρα του φόνου έχει σημασία. Δεν είναι βράδυ, όπου κανείς δεν κυκλοφορεί και δεν θα δει.
Γίνεται μεσημέρι, υπό το φως του ήλιου, γρήγορα και σχεδόν αθόρυβα. Θα γίνει αντιληπτό σύντομα και από πολλούς. Δεν είναι απλή δολοφονία. Είναι εκδίκηση, εκφοβισμός, προειδοποίηση και «μαφιόζικη βεντέτα». Όσοι λάβουν το μήνυμα, γνωρίζουν ότι θα έχουν την ίδια τύχη. Ίσως και χειρότερη.
«Τι ανακάλυψε;»
Τι μπορεί όμως να ανακάλυψε, ώστε να κείτεται νεκρός την στιγμή, που μιλάμε; Ενδεχομένως δεν θα μάθουμε ποτέ, μιας και οι νεκροί παίρνουν μαζί τους τα πάντα. Αυτό που θα μάθουμε όμως είναι, ότι πιο πολύ από όλα φοβίζει η αλήθεια. Μια λέξη, που κουβαλάει επάνω της το σημαίνον της ανθρώπινης ύπαρξης. Κάθε κακοτοπιά και απόκρυφη ενέργεια, υπό το φως της αποκτά άλλο νόημα. Ο καθένας από εμάς φέρει και την δική του αλήθεια.
Ορισμένοι την έχουν βρει μέσα τους, άλλοι την αναζητούν κάπου αλλού. Κάποιοι δεν θα την βρουν ποτέ. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, όσο και αν αποστρέφουμε το βλέμμα, η αλήθεια είναι μια. Ένας άνθρωπος πέθανε γιατί έψαξε τόσο πολύ την αλήθεια και την βρήκε για να πεθάνει για αυτή. Δεν θα μάθουμε ποτέ τι συνέβη και αν γίνει, σίγουρα δεν θα αλλάξει το αποτέλεσμα.
Το σίγουρο όμως είναι ένα. Όσες φορές και αν σκοτώσουμε την αλήθεια, εκείνη θα βρίσκει τον τρόπο να αποκαλυφθεί. Και αν σήμερα ο κύριος Καραϊβάζ πέθανε για χάρη της, όλοι οι υπόλοιποι οφείλουμε να ψάξουμε την αιτία και τους ενόχους. Αν αναρωτηθούμε πόσες φορές θα πεθάνει η αλήθεια, η απάντηση είναι η εξής: Η αλήθεια θα πεθάνει μόνο όταν πάψουμε να την αναζητούμε. Για τον κύριο Καραϊβάζ και για όλους όσοι «χάθηκαν» άδικα, προκειμένου κίβδηλοι και ποταποί, να παραμείνουν στο απυρόβλητο της ενοχής τους, η ώρα πλησιάζει. Και η αλήθεια είναι πολύ άργησε!
Πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Πολιτική Ιστορία και τις Στρατηγικές Σπουδές. Κατάγεται από την Κατερίνη του νομού Πιερίας και ασχολείται με την μελέτη ιστορικών, πολιτικών και κοινωνικών θεμάτων.