Έπειτα από τα… γεγονότα του Σαββάτου 25/5 στην Πάργης (όπου δύο μπάλες εξολοθρεύτηκαν από τα κοφτερά του δόντια) τούτη τη φορά δεν ήρθε ο τζίβας, αλλά γνωρίσαμε την τζούρα. Από το μουτζούρα. Μία συμπαθητική σκυλίτσα. Δαλματίας. Περιτριγύρισε , όλο το παζάρι του «μπαχτσέ», στην Καλούτσιανη, παρέα με τη μικρή Ελένη και τη Θεανώ. Σάββατο μεσημέρι, πρώτη Ιουνίου, στην πλατεία της πόλης που δεν έχει θόρυβο, όπως είπε η φίλη μας η Έλλη. Αφού ήπιε τον καφέ με την φίλη της (κορίτσι της γειτονιάς), κόπιασαν στην παρέα μας. Είπαμε πολλά: για την εξέγερση στην Κωνσταντινούπολη με αφορμή μία πλατεία που η εξουσία θέλει να την μετατρέψει σε ναό του κέρδους (κάτι τέτοια κάνουνε και οι δικοί μας δήμαρχοι, στο Ξενία και την Όαση), για την Ασπασία και την «τρέλα» της, τους εφοπλιστές και τα προνόμια τους, τον Γούκο που…έβλεπε μακριά, τη Γιολάντα και τα πάθη της, τον κ. πρόεδρο που θέλει να του ανοίγουνε την πόρτα, τα Τζουμέρκα και τα καφενεία τους. Δίπλα, η Ελένη έκαμε αντιφασιστικό αγώνα , ενώ ο Γιώργος , τώρα που τέλειωσε τις εξετάσεις, περίμενε το κορίτσι να πάνε βόλτα.
Όσο κι αν παιχνίδιζε ο καιρός, συννεφιά, ήλιος, ψιχάλα και πάλι συννεφιά, εμάς δεν μας ένοιαζε με τόσο δέντρα για σκεπή. Ο Γιώργος ο άλλος χάρηκε που βρήκε το βιβλίο του Παπαϊωάννου («Ο άνθρωπος και ο ίσκιος του») , ο Γιάννης ο ψηλός ανακάλυψε το βιβλίο που είχε στην Κατερίνα που κατέφτασε όταν τέλειωσε ο «κόκκινος» γάμος στο δημαρχείο, τα κοριτσάκια ξετρελάθηκαν με τις κούκλες που βρήκαν στο παζάρι και μας έφεραν αντάλλαγμα ένα ρολόι, ενώ στο τέλος πέρασε και ο Μήτσος, ο στοχαστής που ακουμπά σε δύο κόσμους. Κι άλλοι πολλοί περάσανε από το παζάρι. Η απόφαση πάρθηκε. Κάθε Σάββατο του Ιούνη, 12 με 3 το μεσημέρι. Στο τζαμί. Ραντεβού, το άλλο Σάββατο, 8 Ιούνη.
