3ο Φθινοπωρινό Σχολείο Άνω Πεδινών – Ιστορία, Κοινωνία και Πολιτισμός της Εργασίας

Το Εργαστήριο Λαογραφίας του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων διοργανώνει στο χωριό Άνω Πεδινά Ζαγορίου (στο κτίριο της Λαμπριαδείου Οικοκυρικής Σχολής), το Γ’ Φθινοπωρινό Σχολείο με θέμα την ιστορία, την κοινωνία και τον πολιτισμό της εργασίας. Χρονικό διάστημα πραγματοποίησης του Σχολείου: 7/9 – 14/9/2013.  Το φθινοπωρινό σχολείο οργανώνεται πάνω σε τρία επιστημονικά πεδία: Στην Εθνογραφία/Ανθρωπολογία της Εργασίας, Στην Κοινωνιολογία της Εργασίας, Στην ιστορία της Εργασίας. Έχει δε ως μακροπρόθεσμο στόχο να παρέχει γνώση, θεωρητικά και μεθοδολογικά εργαλεία για α) την προσέγγιση και την κατανόηση της αλλαγής των δομών, των αντιλήψεων, των πρακτικών και στρατηγικών για την εργασία, για την ανίχνευση επίσης των τρόπων που διαπλέκονται οι διάφορες όψεις των σύγχρονων ανισοτήτων με το πεδίο της εργασίας, β) τη διερεύνηση των ιστορικών μετασχηματισμών της εργασίας, τη διερεύνηση της σημασίας που αυτή είχε και έχει για τη μορφή, τη συνοχή ή την αστάθεια των κοινωνιών, γ) την κατανόηση της έννοιας της εργασίας όχι μόνον ως συντελεστή της παραγωγής, αλλά ως μια διαδικασία κοινωνικής αναπαραγωγής, ως κοινωνική δράση που δημιουργεί και εμπεριέχει σχέσεις, νοήματα, αξίες, πολιτισμό στην ευρύτερη έννοια, δ) την ανάδειξη τέλος των ιστορικών/κοινωνικών υποκείμενων ως ενεργών υποκειμένων δράσης και τη διερεύνηση των τρόπων με τους οποίους αυτά συγκροτούν την ταυτότητά τους, συγκροτούν σχέσεις, συγκρούσεις, πεδία εξουσίας και διαμορφώνουν ξεχωριστές λογικές, στρατηγικές προσαρμογής και ένταξης στον σύγχρονο κόσμο της οικονομίας της αγοράς. Αρκετές έρευνες έχουν δείξει ότι η οικονομία δεν αποτελεί πάντα τον ρυθμιστικό παράγοντα των κοινωνικών σχέσεων. Η διαχείριση των αλλαγών και των κρίσεων μπορεί να ανήκει εξίσου στην οικογένεια, στις κοινωνικές ομάδες ή στις μικροκοινωνίες που ακουμπώντας πάνω σε ένα οικείο πολιτισμικό υπόβαθρο, σε μια βιωμένη εμπειρία και μνήμη διαμορφώνουν τους δικούς τους όρους, μέσα και στρατηγικές επιβίωσης και ένταξης. Το ίδιο αντικείμενο του σχολείου επιβάλλει τη διεπιστημονική προσέγγιση, ειδικότερα όταν η ίδια η ιστορία της εργασίας αλλά και οι επιστημονικές θεωρήσεις της έχουν δείξει ότι η εργασία δεν νοείται μόνο ως μια στενά οικονομική έννοια, αλλά γίνεται νοητή ως κοινωνική και πολιτισμική έννοια, ως μια διαδικασία της αναπαραγωγής των ίδιων των κοινωνικών σχέσεων και ως κοινωνική δράση που δημιουργεί και εμπεριέχει σχέσεις, νοήματα, αξίες, πολιτισμό στην ευρύτερη έννοια.