Τα δώδεκα σημεία για την αλλαγή του Συντάγματος

Πέρα από τις κομματικές αντιπαραθέσεις και λειτουργώντας με βάση τα προβλήματα του πολιτικού συστήματος και τη λύση τους, παραθέτουμε τις προτάσεις  όπως περιλαμβάνονται στη Διακήρυξη του Κινήματος της «Σιωπηλής Πλειοψηφίας» θεωρώντας ότι με αυτό τον τρόπο συμβάλλουμε στη λύση των προβλημάτων της Ελληνικής κοινωνίας και όχι στο κουκούλωμα των προβλημάτων. Αναλυτικά τα δώδεκα σημεία για αλλαγή του Συντάγματος:  1. Τα τρία Ανεξάρτητα Θεσμικά Κέντρα Εξουσίας της Δημοκρατίας είναι: Η Κυβέρνηση, η Βουλή, το Δικαστικό Σώμα, σύμφωνα με το Γάλλο Νομικό Μοντεσκιέ (Charles de Secondat, Baron de Montesquieu, 1948). Το περίφημο άρθρο του διάσημου Νομικού «Το Πνεύμα του Νόμου» διαχώρισε πλήρως τις Τρεις Εξουσίες της Δημοκρατίας για Τρεις Ουσιαστικούς Λόγους.  Πρώτο, γιατί η κάθε μία από τις Τρεις Εξουσίες έχει Διαφορετικά Καθήκοντα και Υποχρεώσεις, στο Πλαίσιο και στη Φιλοσοφία της Δημοκρατικής Διακυβέρνησης μίας χώρας, τα οποία είναι εντελώς Ασυμβίβαστα μεταξύ τους.  Δεύτερο, για να μην μπορεί καμία από τις Τρεις Εξουσίες να κάνει Κατάχρηση της Εξουσίας που Ασκεί.  Τρίτο, για να μπορούν, σε κυκλική βάση οι Δύο από τις Τρεις Εξουσίες να Ελέγχουν Εισαγγελικά και Δικαστικά την άλλη Μία Εξουσία  (Η Καινοτομική Ερμηνεία του τρίτου λόγου ανήκει στο Κίνημα της «Σιωπηλής Πλειοψηφίας» γιατί δεν ισχύει σε κανένα Κράτος του κόσμου).  Για αυτούς τους Λογικούς, Αντικειμενικούς και Ουσιαστικούς Λόγους οι Τρεις Εξουσίες πρέπει να Εκλέγονται απευθείας από το Λαό και να Λειτουργούν Εντελώς Ανεξάρτητα η μία από την άλλη, με δικούς της Πόρους η κάθε μία Εξουσία, με Διοικητική και Οικονομική Αυτονομία, αποκλείοντας κάθε είδους Επιρροή της μίας επί της Άλλης Εξουσίας.   2. Κατάργηση του Αυτοελέγχου, της Αυτοκάθαρσης και της Παραγραφής των Αδικημάτων όλων όσων Ασκούν Κυβερνητικές, Νομοθετικές/Ελεγκτικές και Δικαστικές Εξουσίες. Το σημερινό Ελληνικό Σύνταγμα δεν περιλαμβάνει κανέναν απολύτως Ανεξάρτητο Μηχανισμό Ελέγχου όλων όσων Ασκούν Εξουσία, ο οποίος να είναι Κατοχυρωμένος να Λειτουργεί Ανεξάρτητα από την Εξουσία που Ελέγχει…   3. Κατάργηση της Κομματικής Πειθαρχίας σε όλες τις ψηφοφορίες της Βουλής γιατί πρόκειται για μία τελείως Ασυμβίβαστη Υποχρέωση των Βουλευτών που επιβάλλεται από τις Κυβερνήσεις, η οποία επί της ουσίας Αχρηστεύει τον Ιερό Νομοθετικό Ρόλο της Βουλής. Η Κυβέρνηση Εκλέγεται για να Κυβερνάει μόνον! Δεν Εκλέγεται και για να Νομοθετεί. Η «Κυβερνητική Νομοθεσία» είναι εντελώς Ασυμβίβαστη με το «Πνεύμα της Δημοκρατίας».    4. Κατάργηση του Κανονισμού της Βουλής που υπαγορεύει στις «Βουλευτικές Επιτροπές Ελέγχου των Σκανδάλων» των μελών της Κυβέρνησης να Πλειοψηφούνται από Βουλευτές του Κόμματος που Κυβερνάει και που υποτίθεται ότι Ελέγχει! Η Κυβέρνηση Εκλέγεται για να Κυβερνάει μόνον. Δεν Εκλέγεται και για να Ελέγχει τον… Εαυτό της. O «Κυβερνητικός Αυτοέλεγχος» της Κυβέρνησης από Βουλευτές του ιδίου Κόμματος είναι εντελώς Ασυμβίβαστος με το «Πνεύμα της Δημοκρατίας».    5. Κατάργηση του Υπουργείου Δικαιοσύνης γιατί Αχρηστεύει τον Ιερό Ρόλο της Δικαιοσύνης της Δικαστικής Εξουσίας. Η Δικαστική Εξουσία πρέπει να Εκλέγεται απευθείας από το Λαό για να Λειτουργεί Ανεξάρτητα και Αυτόνομα από την Κυβερνητική και Νομοθετική Εξουσία. Οι Φυλακές θα υπάγονται στη Δικαστική εξουσία. Η Κυβέρνηση Εκλέγεται για να Κυβερνάει μόνον. Δεν Εκλέγεται και για να Δικάζει, ιδίως τα μέλη της! Η «Κομματική Δικαστική Εξουσία» είναι εντελώς Ασυμβίβαστη με το «Πνεύμα της Δημοκρατίας». Κατάργηση του Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών.    6. Κατάργηση του Κομματικού Κράτους και όλων των «Ασυμβίβαστων Εξουσιών» όλων όσων Ασκούν Εξουσία στο πλαίσιο της Δημοκρατίας. Κατάργηση της ιδιότητας του Βουλευτή ταυτόχρονα με αυτή του Υπουργού, του Κομματικού Νομοθέτη, Κομματικού Δικαστικού, Κομματικού Συνδικαλιστή, Κομματικού καθηγητή, φοιτητή κ.ά.    7. Καθιέρωση της Απόλυτα Ανεξάρτητης Τοπικής Αυτοδιοίκησης Περιφέρειας και Δήμων. Οι Αιρετοί Περιφερειάρχες και Δήμαρχοι θα λειτουργούν εντελώς Ανεξάρτητα από την Κεντρική Κυβέρνηση με δικούς τους Πόρους και με τον ίδιο Διαχωρισμό των τριών Εξουσιών, Τοπικής Κυβέρνησης, Τοπικής Βουλής, Τοπικού Δικαστικού Σώματος.    8. Απόλυτος Διαχωρισμός της «Πολιτικής Επιτελικής Διακυβέρνησης» των Πολιτικών από την «Τεχνοκρατική Λειτουργική Διακυβέρνηση» των Τεχνοκρατών. Οι Πολιτικοί θα ασκούν Αποκλειστικά την «Πολιτική Επιτελική και Στρατηγική Διακυβέρνηση» του Κράτους και οι Τεχνοκράτες την «Τεχνοκρατική Λειτουργική Διακυβέρνηση» του Κράτους, εφαρμόζοντας ανεπηρέαστα τις Στρατηγικές της «Επιτελικής Διακυβέρνησης».  Ο ίδιος Διαχωρισμός της «Πολιτικής» και της «Τεχνοκρατικής» Διακυβέρνησης θα εφαρμόζεται και από τις δύο τοπικές Κυβερνήσεις: Περιφερειακή και Δημοτική. Η «Πολιτική Επιτελική Διακυβέρνηση» δεν θα μπορεί σε καμία περίπτωση να εμπλέκεται στην άσκηση των Καθηκόντων της Τεχνοκρατικής Λειτουργικής Διακυβέρνησης. Ο Διαχωρισμός αυτός ισχύει σε πολλά Κράτη τη Δύσης και λειτουργεί με Επιτυχία, καταργεί την Κομματική Διακυβέρνηση, και Περιορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό την Ανεπάρκεια, τις Σπατάλες και τη Διαφθορά.    9. Οι Προϋπολογισμοί Εσόδων-Εξόδων του Κράτους θα είναι υποχρεωτικά Κερδοφόροι μετά από 3 χρόνια από την ψήφιση των Μεταρρυθμίσεων του Συντάγματος της «Σιωπηλής Πλειοψηφίας».   10. Καθιέρωση των εξής 2 Πρακτικών:  Α) Κατάργηση της Επιβολής νέων Άμεσων και Έμμεσων Φόρων εκτός από τις περιπτώσεις φυσικών καταστροφών ή πολέμου. Δάνεια για Λειτουργικά Έξοδα του Κράτους Απαγορεύονται. Κεφάλαια για Επενδύσεις μπορούν να αντληθούν από τις Χρηματαγορές και τους Επενδυτές, εφόσον τα οφέλη του Κράτους θα αντλούνται μόνον από τα ακαθάριστα Έσοδα της Επένδυσης και όχι από τα Κέρδη.  Β) Επαναφέρεται η νομιμοποίηση της χρήσης κρυφών ηλεκτρονικών βιντεοσκοπήσεων και μαγνητοφωνήσεων προσώπων, μόνον, όταν αποδεικνύουν παράνομες ενέργειες Πολιτών. Ιδίως αυτών που Ασκούν οποιαδήποτε Εξουσία.    11. Καθιέρωση των εξής 5 Μεταρρυθμίσεων: Α) Κατάργηση της Ασυλίας των Βουλευτών.  Β) Κατάργηση του δικαιώματος των Κομματικών Στελεχών να Πολιτεύονται και να συμμετέχουν σε Βουλευτικές, Κυβερνητικές, Δικαστικές ή άλλες θέσεις αιρετής ή διορισμένης εξουσίας.  Γ) Απόλυτη Ανεξαρτησία και Αυτονομία όλων των ΔΕΚΟ, Ασφαλιστικών Ταμείων και Ανώτατων και Ανώτερων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.  Δ) Τα Πολιτικά Κόμματα δεν έχουν το Δικαίωμα να Λειτουργούν με Προσωποπαγή τρόπο, με έναν Μόνιμο Αρχηγό, γιατί αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το «Πνεύμα της Δημοκρατίας». Οι θητείες της Ηγεσίας των Κομμάτων, όπως ισχύουν και για τις Κυβερνήσεις, περιορίζονται σε δύο τετραετίες.  Ε) Τα Κριτήρια Επιλογής Κυβερνητικών Υποψήφιων Στελεχών και για τις τρεις Κυβερνήσεις, και για τις τρεις Εξουσίες, θα είναι: Επιστημονική ή Πρακτική Ειδίκευση στον Τομέα των Ευθυνών τους, Τεκμηριωμένο Ήθος και Παραγωγικότητα, από ένα Ιστορικό τουλάχιστον δέκα χρόνων. Εξαιρέσεις μπορούν να ισχύουν.   12. Καθιέρωση Αυτόματου Μηχανισμού Προστασίας των Μεταρρυθμίσεων του Συντάγματος από Μελλοντικές  Προσπάθειες Εξουσιών να τις «Διαβρώσουν». Θα λειτουργούν ως Δικλείδες Ασφαλείας και θα αποτρέπουν κάθε προσπάθεια τροποποίησής τους που θα επιτρέπει την επαναφορά Ασυμβίβαστων Εξουσιών και Διακυβέρνησης στα ίδια Πρόσωπα ή στις ίδιες Ομάδες Εξουσίας. Οποιαδήποτε παρόμοια προσπάθεια προταθεί θα πρέπει πρώτα να τεθεί στην Κρίση των Ελλήνων Πολιτών με Δημοψήφισμα.    Σημείωμα: Οι Μεταρρυθμίσεις που προτείνει η «Σιωπηλή Πλειοψηφία» δεν είναι τελικές ή απόλυτες. Ειδική Επιστημονική Επιτροπή Συνταγματολόγων επιμελείται του τελικού κειμένου του Νέου Συντάγματος, ώστε να ανταποκρίνεται απόλυτα στο «Πνεύμα του Νόμου περί Διαχωρισμού και Αυστηρού Ελέγχου των Εξουσιών» και να περιλαμβάνει διατάξεις των πιο πετυχημένων Δημοκρατικών Καθεστώτων που έχουν δοκιμαστεί για την Αξιοκρατία τους, την Αξιοπιστία τους και την Παραγωγικότητά τους. Δεν σκοπεύουμε να ανακαλύψουμε το τροχό!