Το μανιφέστο του καλού ψηφοφόρου

Του Χαράλαμπου Γαλιάνδρα-Αρτινού… Η ώρα της κάλπης πλησιάζει οσονούπω. Και είναι μια ώρα δύσκολη: για το έθνος, τη χώρα, τους Έλληνες, την οικονομία, το μέλλον της πατρίδας και των παιδιών μας.  Για άλλη μια φορά καλούμαστε να επιλέξουμε κόμματα και να εκλέξουμε πρόσωπα που θα συγκροτήσουν την επόμενη Βουλή των Ελλήνων υπό δυσμενείς, δυσχερείς και δυσοίωνες συνθήκες. Η άσκηση λοιπόν του ανώτερου και ιερότερου δημοκρατικού δικαιώματος, αυτό της ψήφου, της προσέλευσης στην κάλπη και της εκδήλωσης της προτίμησης σε κάποιο πρόγραμμα και πρόσωπο πρέπει ν΄αποφασιστούν κατόπιν βαθιάς περίσκεψης και έλλογης σύνεσης. Ώστε ν΄αποδείξουμε την πολιτική ωριμότητά που αναπτύξαμε  τελευταία και να επιλέξουμε τους καλύτερους που θα στείλουμε στη Βουλή, καθώς  και το πιο ρεαλιστικό πρόγραμμα, με τη σκέψη και την προϋπόθεση, όπως αυτή διαμορφώνεται από τις τωρινές σφυγμομετρήσεις, πως αυτό θα συμπληρωθεί και θα τροποποιηθεί σύμφωνα και με τα προγράμματα άλλων κομμάτων που θα κληθούν να συμπράξουν στο σχηματισμό κυβέρνησης.  Και να έχουμε κατά νου πως οι εκπρόσωποι που θα στείλουμε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο θα έχουν πολύ δύσκολο έργο να φέρουν εις πέρας και κάτω από αντίξοες γενικές συνθήκες, αλλά και μέσα από  ένα πρωτοφανές κοινοβουλευτικό περιβάλλον που θα διαμορφωθεί από τη σύνθεση της νέας Βουλής που θα προκύψει από την εκλογική αναμέτρηση της 6^ης Μαϊου.  Δύσκολο το έργο των νέων κομμάτων και εκπροσώπων μας, δύσκολο όμως και το δικό μας στο δρόμο προς τις κάλπες. Και τα διλήμματα πολλά. Διλήμματα που πηγάζουν από την ιδεολογία του κάθε ψηφοφόρου, δηλαδή τη συγγένεια, τη φιλία, τις εξαρτήσεις με κάθε υποψήφιο, την αναγνωρισιμότητα εκάστου, το αστικό περιβάλλον, την εργασία, την ανεργία, τις περικοπές μισθών, ημερομισθίων και συντάξεων, τα απανωτά φορολογικά βάρη, την απογοήτευση, τις προσδοκίες, τις εργασιακές σχέσεις, τις όποιες ελπίδες δεν μας έχουν ακόμα αφαιρέσει, την τάση για εκδίκηση, διαμαρτυρία, καταδίκη προσώπων και πολιτικών για πράξεις και παραλήψεις κολάσιμες, εγκληματική ολιγωρία, σκανδαλισμό, παράνομο πλουτισμό και τόσα άλλα που μας οδήγησαν στο χείλος, αν όχι, τουλάχιστον ακόμα, στο βάθος του γκρεμού.   Η ψήφος μας όμως είναι μία και πολύτιμη και όταν διαβεί τη σχισμή της κάλπης δεν ξαναγυρίζει πίσω, παρά τις επόμενες εκλογές. Κι επειδή πολλές φορές παρασυρθήκαμε και ψηφίσαμε χωρίς λογισμό και γνώση το μετανιώσαμε πικρά και αυτοβούλως ενταχθήκαμε  στους… κοψοχέρηδες, καλό είναι τώρα να σκεφτούμε καλύτερα πριν αποφασίσουμε που θα διαθέσουμε το ισχυρότερο όπλο που διαθέτουμε. Πριν κι αυτό μας το στερήσουν με τη λίστα, ότι πιο αντιδημοκρατικό για την ελεύθερη επιλογή προσώπου που θα μας εκπροσωπεί στο και «Ναό της Δημοκρατίας» αποκαλούμενο, καθιστώντας τη συμμετοχή μας στην εκλογική διαδικασία άνευ λόγου και ουσίας, αφού οι ίδιοι θ΄αποφασίζουν, πριν από μας για μας,  ποιοι θα διαφεντεύουν τις τύχες μας, με τον αισχρότερο δηλαδή τρόπο ακόμα και από τις απροκάλυπτες δικτατορίες.  Η αποχή, το λευκό και το άκυρο μπορεί να έχουν κάποιο νόημα και να στέλνουν κάποιο  μήνυμα για τη διάθεση ορισμένου μέρους του εκλογικού σώματος και να βγάζουν προσωρινά κάποιους προσωπικά από το αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει. Όχι όμως και από το μόνιμο που προέρχεται από τις παραπάνω επιλογές. Ας ασκήσουμε λοιπόν με ψυχραιμία το αναφαίρετο δικαίωμά μας και ας μην το απεμπολήσουμε ή το εκχωρήσουμε, κάνοντας το χρέος μας ως υπεύθυνοι πολίτες και όχι ως ανεύθυνοι, όπως αρέσκονται αρκετοί να μας χαρακτηρίζουν, για έναν παραπάνω λόγο. Για να μπορούμε και μετά από τις εκλογές και ανεξάρτητα με το ποιους ψηφίσαμε, να έχουμε κάθε δικαίωμα διαφωνίας, διαμαρτυρίας, άσκησης  κριτικής, εναντίωσης.   Κι επειδή προσωπικά δεν είμαι σε θέση να υποδείξω σε ουδένα τι θ΄αποφασίσει πριν, ψύχραιμα, ή κατά την προσέλευσή του στην κάλπη, εν θερμώ,  δηλαδή την τελευταία στιγμή, σας γνωστοποιώ τις δικές μου σκέψεις και προθέσεις σχετικές με τα κριτήρια επιλογής συνδυασμού και προσώπου, αλλά και ποιους και γιατί θα απορρίψω.    Αρχίζοντας από τους δεύτερους δηλώνω κατηγορηματικά πως δεν θα ψηφίσω κανέναν πρότερον βουλευτή, πρωθυπουργό ή υπουργό ο οποίος έλαβε πότε θετική και πότε αρνητική θέση απέναντι στα μνημόνια, ψήφισε ή καταψήφισε στο σύνολο ή μερικώς διατάξεις μόνο και μόνο για ν΄αποκομίσει προσωπικά οφέλη, άλλαξε κόμμα, παράταξη, ιδεολογία, συμπεριφορά, χώρο, συμφέροντα.   Δεν θα ψηφίσω όσους σκανδάλισαν το ελληνικό λαό πλουτίζοντας εις βάρος του χρεοκοπώντας τη  χώρα και τους κατοίκους της χωρίς να τιμωρηθούν, καλυπτόμενοι πίσω από το αθωωτικό, εκ των προτέρων, και αντισυνταγματικό άρθρο 86 του Συντάγματος περί παραγραφής ευθυνών υπουργών, άρθρο που κάνει ορισμένους εκλεκτούς και πιο ίσους απέναντι στο νόμο έναντι του συνόλου του ελληνικού λαού.  Δεν θα ψηφίσω κόμματα που συμπεριλαμβάνουν στα ψηφοδέλτιά τους υποψηφίους που έχουν κατηγορηθεί κατά το παρελθόν για κολάσιμες πράξεις και για το λόγο αυτό είχαν αποκλειστεί από προηγούμενες συμμετοχές από ψηφοδέλτια κομμάτων, τους οποίους όμως επαναφέρουν σήμερα, εποχή του γενικού αιτήματος για κάθαρση, αποβλέποντας και στην «κάθαρση»  και αποκατάσταση των ιδίων από οποιαδήποτε ανομήματα, αδιαφορώντας για τη θέληση του ελληνικού λαού, πληρώνοντας με τον τρόπο αυτό κάποια ληγμένα ανεξόφλητα γραμμάτια.  Δεν θα ψηφίσω κόμμα το οποίο ζητάει «καθαρή-ισχυρή εντολή» και αυτοδυναμία, παραβλέποντας το γεγονός πως τα 2/3 του εκλογικού σώματος επιθυμεί κυβέρνηση συνεργασίας και επισείοντας την απειλή πως σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας πρέπει να ξαναπάμε σε εκλογές, λες πως θ΄αλλάξει κάτι ή δεν έχουμε άλλη δουλειά να κάνουμε ή άλλο παιχνίδι, σε βάρος του έθνους, να παίξουμε. Ή και υπονοώντας πως οι εντολές του λαού δεν είναι καθαρές, αλλά βρόμικες! Τώρα το ποιος είναι βρόμικος είναι σε όλους γνωστό.   Δεν θα ψηφίσω κόμμα το οποίο υπονομεύει  την ευημερίας μας, δεν έχει κυβερνητικό πρόγραμμα, υπόσχεται ανέφικτες λύσεις των πολλαπλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε, τάζοντας λαγούς με πετραχήλια, ή κόμμα που ιδρύεται μόνο και μόνο για να συγκρατήσει, ελέγξει και χειραγωγήσει μερίδα δυσαρεστημένων από κάποιο ιδεολογικό χώρο ψηφοφόρους και κόμμα που τα φορτώνει όλα στα άλλα κόμματα, μη κοιτάζοντας τα του οίκου του και τα… στραβά του, όπως η καμήλα που δεν βλέπει την καμπούρα της, αλλά αυτές των άλλων.    Δεν θα ψηφίσω κόμμα που κατεβαίνει με κομματικό και όχι εθνικό πρόγραμμα, δηλαδή για το συμφέρον των μελών του κι όχι του συνόλου του  λαού και κόμμα που ο αρχηγός του εκλιπαρεί για αυτοδυναμία για να κυβερνήσει, προσβάλλοντας τη νοημοσύνη μας και αρνούμενος, για πολιτικές σκοπιμότητες και εντυπωσιασμούς, να δεχτεί την πραγματικότητα, θρέφοντας αυταπάτες και παραμυθιάζοντας, για άλλη μια φορά τους  ψηφοφόρους, πως έχει… μαγικές και αντιμνημονιακές λύσεις για όλα τα δεινά που έχουν φορτώσει στις πλάτες μας και ζητάει να πιστέψουμε, εμείς οι… αφελείς, πως μπορεί να δώσουν λύσεις όλοι όσοι ευθύνονται για τα αδιέξοδα που μας δημιούργησαν. Ξεχνώντας πως λίγους  μπορείς να τους ξεγελάς για πολύ, πολλούς όμως μόνο για λίγο.     Κι όλα αυτά την ώρα που δηλώνει ξεκάθαρα πως  δεν πρόκειται να συνεργαστεί με κανέναν πάνω σε συμφωνηθέντες θέσεις για τη σωτηρία της χώρας, την ανόρθωση της οικονομίας, του δοκιμαζόμενου και χειμαζόμενου ελληνικού λαού. Και ξεδιάντροπα δηλώνει πως  πρωθυπουργός  πρέπει να εκλεγεί αποκλειστικά ο αρχηγός του κόμματος που θα έρθει πρώτο στην εκλογική αναμέτρηση. Και χαρακτηρίζω τη δήλωση ξεδιάντροπη και με το συμπάθιο αδερφοί, γιατί δείχνει ξεκάθαρα τι ενδιαφέρει προσωπικά τον εν προκειμένω αρχηγό και όχι τι πραγματικά θα έπρεπε να τον ενδιαφέρει, όπως κατά τα άλλα δείχνει πως κόπτεται. Μπορεί λεφτά να μην υπάρχουν, μυστικά κονδύλια όμως υπάρχουν.  Κάτι γνωρίζει γι΄αυτό ο και… γκαντέμης αποκαλούμενος πρώην μέντοράς του.  Έλεος, πια.  Και σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, δηλώνει πως η Ελλάδα δεν μπορεί να κυβερνηθεί παρά μόνο από κυβερνητικές πλειονοψηφίες, δηλαδή κοινοβουλευτικές δικτατορίες, όπως αυτές που ζήσαμε τα τελευταία 40 χρόνια, κατηγορώντας από πάνω τους ψηφοφόρους και τους Έλληνες γενικά πως δεν είναι ώριμοι (!) να δεχτούν πολυκομματική διακυβέρνηση, αποκρύπτοντας το οφθαλμοφανές πως οι ίδιοι δεν είναι ώριμοι ή δεν θέλουν να δεχτούν πολυφωνική κυβερνητική συγκρότηση.     Δεν θα ψηφίσω κόμμα εθνικής ανευθυνότητας ή κόμμα που θα έχει στη σύνθεση των ψηφοδελτίων του πρώην ολίγιστους πρωθυπουργούς, που ούτως ή άλλως φρόντισαν να εκλέγονται άνευ ψήφων, αν εξακολουθεί να ισχύει αυτό, λιγόψυχους, ανίκανους και λιποτάκτες που έλαμψαν δια της απουσίας τους από το βήμα της Βουλής, τις κοινοβουλευτικές επιτροπές, τη συμμετοχή στα κοινά, φέρουν ακέραια την ευθύνη για την κατάντια της χώρας μας. Επίσης που έχει στις τάξεις του καλλιτέχνες παντός είδους, δημοσιογράφους, ποδοσφαιριστές και αθλητές γενικώς, όχι γιατί έχω κάτι εναντίον τους, αλλά γιατί τους συμπεριλαμβάνουν και οι ίδιοι αποδέχονται για κομματικό και ίδιον όφελος,  χωρίς να έχουν καμία παρουσία και προσφορά στα κοινά, παρά την κατάθεση ρουσφετολογικών ερωτήσεων και  τροποπολογιών. Και βεβαίως κάποιους άλλους,  Νέστορες της πολιτικής, που δεν λένε να εγκαταλείψουν τα έδρανα της Βουλής, αν και σέρνουν τα σαρκία  τους… βήμα, βήμα προς το μνήμα.   Επίσης δεν θα ψηφίσω κόμμα που εδώ και 100 περίπου χρόνια μιλάει ξύλινο λόγο, διατηρεί το σφυροδρέπανο την εποχή που έχει αλλάξει όλη η οικουμένη, χρησιμοποιεί τα ίδια συνθήματα, τα ίδια τραγούδια, την ίδια νοοτροπία. Δεν θα ψηφίσω κόμμα που πρόδωσε το λαό, παρέδωσε τα όπλα, μας ενέπλεξε σε εμφύλιο σπαραγμό, δεν αποκατάστησε , στην ουσία, κανένα από τα θύματα της κατασυκοφάντησής του, δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη για όλα τα εγκλήματά του, με κορυφαίο αυτό της εμμονής στην άρνηση υπογραφής δήλωσης μετανοίας, με αποτέλεσμα χιλιάδες γνήσιοι πατριώτες και αγωνιστές να  βιώσουν ή και ν΄αφήσουν τις ζωές τους στα κολαστήρια της εξορίας, στερώντας από τους ίδιους την ελευθερία τους και από τους δικούς τους, τις χήρες και τα ορφανά, την προστασία τους, μόνο και μόνο για να παίξει τον προκαθορισμένο ρόλο του, όπως άλλωστε έκαναν και κάνουν και τα άλλα κόμματα και αποκόμματα.  Κι εδώ ας θυμηθούμε το αγγλικό, γαλλικό, ρωσικό και τα μετέπειτα αμερικάνικο και γερμανικό. Όπως οφείλουμε να μην ξεχνούμε κάποιους υπουργούς του βουνού και μετέπειτα πρωθυπουργούς και εφιάλτες που άλλαξαν κόμματα ως… πουκάμισα, καταδίκασαν αγνούς πατριώτες, έγιναν… παλάντζες, ανδρείκελα, αποστάτες, ξεπούλησαν εθνικές περιουσίες, βιομηχανίες έναντι πινακίου φακής, φυγάδευσαν νύχτα ιστορικά εθνικά κειμήλια και ανεκτίμητους κρατικούς θησαυρούς, απέκτησαν βασιλική ισχύ, προνόμια και φεουδαρχικά ακίνητα, όταν πρωτοεμφανιζόμενοι στη Βουλή δεν είχαν ούτε κοστούμι, κατά δήλωσή τους, για να παραστούν   στην ορκωμοσία τους. Και τώρα δεν πιάνονται για τα μεγαλεία τους.   Δεν θα ψηφίσω όσους επικαλούνται πως υπό τις παρούσες δημοσκοπήσεις, αν επαληθευτούν στις κάλπες, ο τόπος θα μείνει ακυβέρνητος.   Δεν θα ψηφίσω κόμμα που δεν δέχεται και δεν σέβεται, αν και εκπροσωπείται στη Βουλή των Ελλήνων, το Σύνταγμα και τους νόμους, οικονομικό έλεγχο των πεπραγμένων του, αν και πριμοδοτείται από τον ελληνικό λαό με πολλά εκατομμύρια ευρώ, ενισχύθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ελληνικό κράτος για τη διάσωση του αρχείου του, απαγορευμένο κατά τα άλλα στον καθένα και την Ιστορία, όταν από πλημμύρα υπέστησαν  σοβαρές ζημιές εγκαταστάσεις του στο «Σπίτι του Λαού», ζημιές τις οποίες εν πολλοίς αποκατέστησαν με προσωπική εργασία μέλη και ψηφοφόροι του και για τις οποίες διατέθηκε άγνωστος αριθμός κουπονιών για την περαίωσή του. Βεβαίως δεν θα ψηφίσω κόμμα που ξεσηκώνει κάποιους ανεγκέφαλους να αποκλείουν σε καθημερινή, σχεδόν, βάση το κέντρο της Αθήνας, τα λιμάνια, τα ξενοδοχεία, τα υπουργεία, να νεκρώνουν τις συγκοινωνίες και την οικονομική ζωή του τόπου συμβάλλοντας τοιουτοτρόπως στην αύξηση της ανεργίας και της δυστυχίας του λαού μας.    Δεν θα ψηφίσω κόμματα και υποψήφιους που συμμετέχουν και στηρίζουν το κίνημα «Δεν πληρώνω», συμβάλλοντας σε  ανυπακοή στους νόμους, την αναρχία, την κατάργηση του κράτους, γιατί σε τελική ανάλυση τα επιβαρύνονται όλοι οι άλλοι νομοταγείς πολίτες.  Και δεν πρόκειται να ψηφίσω γόνους, απόγονους και επίγονους πολιτικών δυναστειών, «τζακιών», βαρόνων, άνεργων και ανεπάγγελτων… κληρονόμων βουλευτικών εδρών και κομματικής πελατείας, καθώς και υποψηφίους που «σπούδασαν» στα εκκολαπτήρια κυβερνητών και πολιτικών ηγετών των ΗΠΑ.   Δεν θα ψηφίσω κόμμα στο οποίο άρχεται «παιδαρέλι», αν και δεν είμαι κατά των νέων που έχουν πολλά να προσφέρουν και δεν τους παρέχουμε την ευκαιρία, αναγκάζοντάς τους να μεταναστεύουν σε άλλες χώρες αναζητώντας καλύτερη τύχη,  το οποίο ονειρεύεται και τάζει ουρί και πιλάφι και ορέγεται πρωθυπουργικό θώκο, έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και μετατροπή της χώρας σε… υποκοσμική. Βεβαίως για να τα τάζει όλα αυτά σημαίνει πως… λεφτά υπάρχουν. Είμαι σίγουρος πως στο μπαούλο της γιαγιάς του θα βρήκε πολλά κατοχικά δισεκατομμύρια.    Επίσης δεν θα ψηφίσω κόμματα που ποντάρουν στη δυστυχία του ελληνικού λαού, τον εμφύλιο σπαραγμό, την κοινωνική αναταραχή, το ξεπούλημα της χώρας και του φυσικού  πλούτο της, την εθνική ταπείνωση, την εξόντωσης των οικονομικών προσφύγων, την «καθαρή» Ελλάδα, το φασισμό, το ναζισμό, την καταβαράθρωση της παιδείας, τον ξεπεσμό των ηθών, την αλλοίωση των εθίμων, την πορνεία, των ναρκωτικών, του λαθρεμπορίου καυσίμων, όπλων, τσιγάρων, κ.ά. το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, τη χειραγώγηση της Δικαιοσύνης, την αδιαφάνεια, τη διαφθορά.    Δεν θα ψηφίσω «λεφτά υπάρχουν», ούτε «μαζί τα φάγαμε», ούτε υποψηφίους και κόμματα που έγιναν αποδέκτες πολιτικού μαύρου χρήματος, προερχόμενου από μίζες από εταιρειών που τους ανατέθηκαν σκανδαλωδώς  έργα και προμήθειες οπλικών συστημάτων και τεχνολογικού εξοπλισμού.    Τέλος δεν θα ψηφίσω κόμμα που έχει στις τάξεις του υποψηφίους υπόλογους στη Δικαιοσύνη και τον ελληνικό λαό για μίζες, παράνομες προμήθειες, ρουσφετολογικές πράξεις, παράνομη εκχώρηση δημόσιας περιουσίας,  νταβατζήδες, κουμπάρους, Βατοπεδινούς, άγονες γραμμές, εκβιαστές, γραμματοκομιστές, φυγόδικους, φυγόποινους. Και βεβαίως  δεν θα ψηφίσω κόμματα εθνικής ανευθυνότητας και άλλα που ισχυρίζονται πως η ιδιοκτησία είναι κλοπή (αχ, αδικοχαμένη Κατερίνα), όταν είναι γνωστό πως πολλές διαγραφές και σπιλώσεις μελών   και οι εκάστοτε διασπάσεις έγιναν με αφορμή τις θέσεις και τον έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων, πρωτίστως, και δευτερευόντως για το ιδεολογικό. Παράλληλα κορυφαία στελέχη  ανενδοίαστα δηλώνουν πως είναι οικογενειακή παράδοση τα παιδιά τους να σπουδάζουν σε κολέγια, τη στιγμή που τάσσονται υπέρ της δημόσιας παιδείας, την οποία όμως ούτε την προτιμούν αλλά και φέρνουν μεγάλη ευθύνη για την υποβάθμισή της.    Μετά απ΄όλα αυτά με το δίκιο σας θ΄ αναρωτηθείτε: καλά και τι θα ψηφίσεις; Η απάντηση σ΄αυτό θα δοθεί στο επόμενο σημείωμά μου, εξαιτίας του μεγάλου χώρου που καταλαμβάνει το σημερινό πρώτο μέρος του «Μανιφέστου του καλού ψηφοφόρου».