Γεωπολιτική Και NORTHSTREAM 2. Του Βαγγέλη Χωραφά.
Η κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου NorthStream 2 υπήρξε αντικείμενο κριτικής από την Ουάσιγκτον. Ακόμα και επί προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ. Ο Τράμπ δεν τήρησε σκληρή στάση απέναντι στον Βλαντιμίρ Πούτιν. Η στάση του για την υλοποίηση τέτοιου είδους σχεδίων απέναντι στη Ρωσία, δεν υπήρξε ποτέ θετική .
Οι ΗΠΑ φοβήθηκαν ότι ο NorthStream 2 θα βοηθήσει στη στρατηγική διείσδυση της Ρωσίας στην Ευρώπη και προσπάθησαν να αποτρέψουν την ολοκλήρωση του. Ο Ντόναλντ Τραμπ ─αφού από το 2018 επέβαλε κυρώσεις στις εταιρείες που εμπλέκονταν στον αγωγό─ προσπάθησε να διατυπώσει μία αμερικανική πρόταση. Πρόσφερε στην Άνγκελα Μέρκελ αμερικανικό σχιστολιθικό φυσικό αέριο.
Η Μόσχα εκμεταλλεύτηκε την αμερικανική πρόταση και έπαιξε το παιχνίδι στο επίπεδο του αθέμιτου εμπορικού ανταγωνισμού. Θέλουν να μας εξουδετερώσουν γιατί είμαστε ο μόνος Ευρωπαίος ανταγωνιστής του αμερικανικού σχιστολιθικού φυσικού αερίου, διακήρυξε η Μόσχα. Όπως το είχε οριοθετήσει ο Τραμπ και όχι, στο στρατηγικό επίπεδο.
Γερμανία, Γαλλία, Ε.Ε.
Μέχρι τότε η πολιτική και οικονομική ελίτ της Γερμανίας είχε αποφασίσει ότι θα μπορούσε να παραβλέψει μία σειρά θεμάτων που αφορούσαν τη Ρωσία. Για να διασφαλίσει την ολοκλήρωση του αγωγού που θα μετέτρεπε τη Γερμανία σε ευρωπαϊκό ενεργειακό κόμβο. Αλλά η υπόθεση Ναβάλνι δημιούργησε ένα νέο σκηνικό. Η Άνγκελα Μέρκελ έδωσε στην υπόθεση Ναβάλνι γεωπολιτική χροιά. Πίεσε τη Μόσχα και έλαβε υπόψιν τη διατήρηση της σφαίρας επιρροής στην Ανατολική Ευρώπη, όπου τα αντιρωσικά αισθήματα εξακολουθούν να είναι ισχυρά.
Στις 21 Ιανουαρίου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κάλεσε την Ε.Ε. και τα κράτη-μέλη να αναθεωρήσουν τη συνεργασία τους με τη Ρωσία. Σε κάποια έργα, όπως αυτό του Nord Stream 2, η Ε.Ε. θα πρέπει άμεσα να σταματήσει την ολοκλήρωση. Η Ε.Ε. θα πρέπει να υιοθετήσει μία νέα στρατηγική απέναντι στη Ρωσία. Αυτή θα βασίζεται στην υποστήριξη της κοινωνίας των πολιτών και στην προώθηση των δημοκρατικών αξιών. Πρόκειται για την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που εκδόθηκε μετά τη σύλληψη στη Μόσχα του Αλεξέι Ναβάλνι.
Μετά το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στη Γερμανία η CDU βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Ο επικεφαλής της φιλοατλαντικής πτέρυγας του κόμματος, Νόρμπερτ Ρέτγκεν, βρέθηκε στο ίδιο μήκος κύματος με τους Πράσινους. Το ηγετικό στέλεχος Ράινχαρντ Μπουτικόφερ των Πρασίνων, ζήτησε τον τερματισμό του έργου. Ο διάδοχος της Άνγκελα Μέρκελ, Άρμιν Λάσετ διαχώρισε την περίπτωση Ναβάλνι, από την περίπτωση του φυσικού αερίου. Καταδίκασε την υπόθεση Ναβάλνι και θεώρησε πλήρως ανεξάρτητη την περίπτωση φυσικού αερίου.
Η επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας, την παραμονή της ορκωμοσίας Μπάιντεν, ήρθε να υπενθυμίσει ότι υπάρχει ένα ενιαίο μέτωπο μεταξύ των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων, εναντίον του αγωγού. Δεν προξενεί εντύπωση ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει τοποθετήσει τον Nord Stream 2 στην πρώτη θέση της ευρωπαϊκής ατζέντας. Με τη στάση αυτή συμβαδίζει και η μεγάλη πλειοψηφία των αμερικανικών think tanks.
Η γαλλική κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι αντιτίθεται στη συνέχιση του αγωγού NorthStream 2. Αντίθετα περισσότερα του 1 δις ευρώ Γαλλικά κεφάλαια , έχουν επενδυθεί στο project αυτό, μέσω της εταιρείας ENGIE.
Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ NORD STREAM 2
Γεωπολιτική Και NORTHSTREAM 2. Η στάση του Παρισιού αποτελεί συνέπεια της γαλλογερμανικής γεωπολιτικής αντιπαλότητας στην Ευρώπη, η οποία καθορίζει τη δυναμική της ΕΕ.
Ο γαλλογερμανικός άξονας εκφράζει, σε γεωπολιτικό επίπεδο, μία στρατηγική η οποία καθίσταται αναπόφευκτη μέσα στα πλαίσια της Ε.Ε. λόγω του κεντρικού ρόλου της Γαλλίας και της Γερμανίας. Από την πλευρά του Παρισιού, επιδιώκεται αυτή η στρατηγική να εκφράζει τη γεωπολιτική ισότητα μεταξύ της Γαλλίας και της Γερμανίας. Παρά τη γεωοικονομική ανισορροπία που διαμορφώθηκε μετά τη γερμανική ενοποίηση─ να αποκρύπτεται ο κεντρικός ρόλος της Γερμανίας.
Η ύπαρξη του ίδιου του ευρωπαϊκού οικοδομήματος αποτελεί το αποτέλεσμα του γαλλογερμανικού άξονα. Περιορίζει τις αντιπαλότητες των δύο μερών του, τα οποία δεν μοιράζονται τους ίδιους γεωπολιτικούς στόχους. Η περίπτωση του Nord Stream 2, αποτελεί ένα καλό παράδειγμα αυτής της λειτουργίας.
Έλευση Μπάιντεν
Η έλευση του Τζο Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο ώθησε την κυβέρνηση Μακρόν στην αναβάθμιση των σχέσεων Γαλλίας-ΗΠΑ. Ως αντιστάθμισμα στη Γερμανία, η οποία έχει καταστεί η κυρίαρχη δύναμη στην ΕΕ. Αποτελεί επαναλαμβανόμενη τάση μεταξύ των Γάλλων ατλαντιστών να προσπαθούν να επιτύχουν καλύτερες σχέσεις με τις ΗΠΑ και την ίδια στιγμή, να προσπαθούν να αποτρέψουν τη Γερμανία από το να κερδίσει το status του καλύτερου συμμάχου της Ουάσιγκτον. Η Γερμανία θα προτιμούσε έναν αμερικανογερμανικό άξονα, από τον υπάρχοντα γαλλογερμανικό. Πρόκειται και εδώ για μία επαναλαμβανόμενη τάση, από την εποχή της Συνθήκης των Ηλυσίων του 1963.
Οι αντιρρήσεις της γαλλικής κυβέρνησης για τον NorthStream 2 είχαν εκφραστεί από το 2019. Τότε ζήτησε από την Κομισιόν ─που και αυτή εξέφραζε σκεπτικισμό για το σχέδιο αυτό─ να επιβλέψει την υλοποίηση του project. Για τη Γαλλία, τα ενεργειακά θέματα εντάσσονται στον χώρο της γεωπολιτικής. Ενώ για τη Γερμανία στο χώρο της γεωοικονομίας. Η προσπάθεια μεταφοράς ισχύος στους ευρωπαϊκούς θεσμούς για να ελέγχεται η Γερμανία, αποτελεί τη βασική στρατηγική των Γάλλων ευρωπαϊστών.
Οι διαφωνίες
Σε ό,τι αφορά τα θέματα της ενέργειας, η Γαλλία εξακολουθεί να στηρίζεται στην πυρηνική ενέργεια. Ενώ η Γερμανία, εγκαταλείποντας την πυρηνική ενέργεια, στρέφεται προς το φυσικό αέριο και έχει ανάγκη τη Ρωσία. Η εικόνα της Γερμανίας ─η οποία εγκατέλειψε μονομερώς την πυρηνική ενέργεια─ να καθίσταται στο μέλλον ενεργειακός κόμβος της Ε.Ε. για το φυσικό αέριο, δεν βρίσκει σύμφωνο το Παρίσι. Η κυβέρνηση Μακρόν έχει ανάγει τον αγώνα για την κλιματική αλλαγή σε προτεραιότητα της εξωτερικής της πολιτικής. Η αντίθεση στις εισαγωγές ρωσικών υδρογονανθράκων εντάσσεται σε αυτό το πλαίσιο.
Η γαλλική αντίθεση στον Nord Stream 2, αποτελεί επίσης μία πράξη εναντίωσης απέναντι στη Γερμανία. Η Γερμανία με τη στάση της, ουσιαστικά τορπίλισε την στρατηγική αυτονομίας της Ευρώπης. Η Γερμανία αντιμετωπίζει την Ε.Ε. ως ένα υποσύνολο της Ατλαντικής Κοινότητας και δίνει προτεραιότητα στο ΝΑΤΟ. Η Γαλλία είναι ο κληρονόμος της ντεγκωλικής οπτικής για την Ευρώπη, αλλά δεν μπορεί πλέον να την υπερασπιστεί. Για τον λόγο αυτόν, η ντεγκωλική «Ευρώπη των πατρίδων», έχει αντικατασταθεί από την «ευρωπαϊκή κυριαρχία».
Θέματα άμυνας στην Ευρώπη
Σε ό,τι αφορά τα θέματα άμυνας, υποβαθμίστηκαν μέσα στο πλάισιο του Next Generation EU. Η Γαλλία επιθυμούσε τον σχηματισμό μίας μικρής ομάδας κρατών με στρατιωτικές ικανότητες. Ενώ η Γερμανία απαιτούσε την εμπλοκή όσο το δυνατόν, περισσότερων κρατών. Το Βερολίνο εξέφρασε την αντίθεσή του για την ιδέα μίας νέας αρχιτεκτονικής στις σχέσεις ΕΕ-Ρωσίας, που ήθελε το Παρίσι. Θα πρέπει επίσης να συνυπολογιστεί το 2014, μετά την κρίση στην Ουκρανία. Το Βερολίνο άσκησε πιέσεις να μην παραδοθούν στη Ρωσία, τα ελικοπτεροφόρα Mistral που είχαν κατασκευαστεί στη Γαλλία. Το Παρίσι αναγκάστηκε να συμβιβαστεί για να μην θιγεί ο γαλλογερμανικός άξονας.
Όπως λοιπόν η Γερμανία ακύρωσε το σχέδιο για την ευρωπαϊκή αυτονομία και την ευρωπαϊκή άμυνα, έτσι και η Γαλλία επιθυμεί να ακυρώσει τη συνεργασία Γερμανίας-Ρωσίας στον ενεργειακό τομέα. Ο τελευταίος, αποτελεί έναν από τους λίγους τομείς για τους οποίους η Γερμανία δεν αποδέχεται την αμερικανική επικυριαρχία. Στόχος των ΗΠΑ είναι η μείωση της συνεργασίας ΕΕ-Ρωσίας. Επιδιώκει να προωθήσει στις ευρωπαϊκές αγορές το αμερικανικό σχιστολιθικό φυσικό αέριο.
ΟΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΝΑΒΑΛΝΙ
Με επιστολή του προς τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, το Navalny Anti-Corruption Foundation, ζήτησε την επιβολή κυρώσεων σε πρόσωπα του στενού κύκλου του Βλαντιμίρ Πούτιν. Δηλαδή, ο Αλεξέι Ναβάλνι ζητά από μία ξένη χώρα να επιβάλλει κυρώσεις σε πρόσωπα εξουσίας στη χώρα του.
Για να προβεί σε μία τέτοια κίνηση, ο Ναβάλνι θεωρεί ότι τυγχάνει της υποστήριξης του νέου Αμερικανού προέδρου. Επίσης και κάποιων κύκλων στη Ρωσία. Η κλιμάκωση την οποία επιχειρεί είναι σοβαρή και είναι εις βάρος της αξιοπιστίας του.
Παράλληλα, ο διευθυντής του Ιδρύματος Ναβάλνι, Βλαντιμίρ Ασούρκοφ, φαίνεται να εμπλέκεται στο παρελθόν στην επιχείρηση Integrity Initiative. Βρετανικής εμπνεύσεως η οποία εξειδικεύονταν σε πληροφοριακές παρεμβάσεις που αφορούσαν τη Ρωσία.
Υπόθεση εξουσίας ή ηθικής;
Η υπόθεση Ναβάλνι είναι μία υπόθεση εξουσίας και όχι ένα ζήτημα ηθικής, ή θέμα αντιπαράθεσης της δημοκρατίας απέναντι στον αυταρχισμό. Ως υπόθεση εξουσίας, δεν αφορά τόσο τον εσωτερικό συσχετισμό δυνάμεων. Έχει αποκτήσει κυρίως μία γεωπολιτική διάσταση, εκφράζοντας την αντιπαράθεση μεταξύ του Δυτικού Μπλοκ και της Ρωσίας.
Αυτή η αντιπαράθεση διεξάγεται παράλληλα με τις προσπάθειες αποσταθεροποίησης στη Λευκορωσία. Την ενίσχυση της υποστήριξης προς την Ουκρανία. Την αποστολή αμερικανικών πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα και τον πρόσφατο πόλεμο στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, στον οποίον υποστηρίχτηκε η Τουρκία για να αποσταθεροποιήσει τη ρωσική ζώνη επιρροής.
Η υπόθεση Ναβάλνι, η οποία υπονομεύει τις σχέσεις με τη Ρωσία, δεν ανταποκρίνεται στα συμφέροντα της Γαλλίας και της Γερμανίας. Το γιατί είναι προφανές. Στο βαθμό που η Γαλλία θα ήθελε μία νέα αρχιτεκτονική στις σχέσεις ΕΕ-Ρωσίας και η Γερμανία, θα ήθελε να μετατραπεί σε κόμβο φυσικού αερίου στην ΕΕ. Με τα δεδομένα αυτά, η γαλλική και η γερμανική κυβέρνηση θα σκεφτούν σοβαρά τον βαθμό εμπλοκής τους στην κλιμάκωση της έντασης με τη Ρωσία.
ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
Γεωπολιτική Και NORTHSTREAM 2. Στην Ουάσιγκτον και στο Βερολίνο έχουν γίνει προσπάθειες για να βρεθεί μία συμβιβαστική λύση στο θέμα του NorthStream 2. Ο Νεντ Πράις, εκπρόσωπος Τύπου του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν δήλωσε ότι οι ΗΠΑ παρακολουθούν την κατασκευή του αγωγού. Θα επιβάλλουν νέες κυρώσεις, αν χρειαστεί. Τόνισε όμως ότι η επιβολή κυρώσεων είναι ένα από τα εργαλεία που οι ΗΠΑ έχουν στη διάθεσή τους για την αντιμετώπιση του θέματος. Από την πλευρά της, η γερμανική κυβέρνηση διά του υφυπουργού Οικονομίας και Ενέργειας Τόμας Μπάραϊς δήλωσε ότι το Βερολίνο πάντα λαμβάνει υπόψιν τις ανησυχίες των συμμάχων του.
Η συμβιβαστική λύση που έχει συζητηθεί, φαίνεται να κινείται στο επίπεδο της εγκατάστασης ενός μηχανισμού στον αγωγό που θα διακόπτει τη ροή φυσικού αερίου από τη Ρωσία. Η διαφωνία έγκειται στο αν αυτός ο μηχανισμός θα ενεργοποιείται αυτόματα, όπως θέλει η Ουάσιγκτον ή μετά από διαβουλεύσεις, όπως επιθυμεί το Βερολίνο. Αν ακολουθηθεί η αμερικανική λύση, η προμήθεια φυσικού αερίου στην Ευρώπη, θα εξαρτάται από τις εξελίξεις στην Ουκρανία.
Στις 9 Μαρτίου, η σύνοδος της Political and Security Committee της ΕΕ, δεν έδωσε το πράσινο φως για την επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, για τη φυλάκιση του Αλεξέι Ναβάλνι. Η συνέχεια αναμένεται από τους υπουργούς Εξωτερικών της ΕΕ στις 22 Μαρτίου.
Ουάσιγκτον
Στις 17 Μαρτίου, η Ουάσιγκτον έστειλε σαφές μήνυμα προς την Ευρώπη, ότι ο NorthStream 2 δεν πρέπει να ολοκληρωθεί. Κατά το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο αγωγός χαρακτηρίζεται ως ένα ρωσικό γεωπολιτικό σχέδιο το οποίο θέλει να διαιρέσει την Ευρώπη και να υπονομεύσει την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ παρακολουθεί την κατάσταση και θα συνεχίσει την πολιτική των κυρώσεων που ψηφίστηκαν από το Κογκρέσο το 2019 και το 2020, με πλειοψηφία και των δύο κομμάτων.
Το τελεσίγραφο από την Ουάσιγκτον, σηματοδοτεί μία επιτάχυνση της διπλωματικής κρίσης μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Ξέσπασε όταν ο Αμερικανός πρόεδρος χαρακτήρισε τον Βλαντιμίρ Πούτιν δολοφόνο, σε τηλεοπτική συνέντευξη. Υποσχέθηκε ότι θα πληρώσει για την ανάμιξή του στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές. Στις κατηγορίες αυτές, η Μόσχα απάντησε με ανάκληση του πρεσβευτή της στην Ουάσιγκτον.
Εν κατακλείδι
Γεωπολιτική Και NORTHSTREAM 2. Συμπερασματικά, οι αμερικανικές κινήσεις στο θέμα του αγωγού ήταν αναμενόμενες. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ο ανταγωνισμός Γερμανίας-Γαλλίας, ενισχύει την εξάρτηση των Ευρωπαίων από τις ΗΠΑ. Σε γεωστρατηγικό επίπεδο, αλλά και σε αυτό της ενέργειας. Αν η Γερμανία δεν υποχωρήσει στις θέσεις της για τον αγωγό, τότε η στάση της κυβέρνησης Μακρόν θα αποδειχθεί, όχι μόνο χωρίς χρησιμότητα, αλλά και αντιπαραγωγική. Η επίτευξη μεγαλύτερης ανεξαρτησίας από τις ΗΠΑ, καθώς και οι Γαλλορωσικές σχέσεις είναι αναγκαίες για την επίτευξη γεωπολιτικής ισορροπίας στην Ευρώπη.
Και η υπόθεση του NorthStream 2, αλλά και η υπόθεση Ναβάλνι που συνδέεται με αυτήν, δείχνουν ότι η εξάρτηση της Ευρώπης από τις ΗΠΑ θα συνεχίζεται όσο η Ευρώπη δεν αποκτά γεωπολιτικό ρόλο. Αλλά για να επιτευχθεί αυτός ο ρόλος, χρειάζεται μία νέα γεωπολιτική ισορροπία μεταξύ της Γαλλίας και της Γερμανίας.
[5] https://edition.cnn.com/2021/01/30/europe/russia-navalny-foundation-biden-letter-intl/index.html.
[6] http://infobrics.org/post/32850/.
[7] https://tass.com/world/1256063.
[9] https://www.state.gov/nord-stream-2-and-potential-sanctionable-activity/.
[10] https://edition.cnn.com/2021/03/18/europe/biden-putin-killer-comment-russia-reaction-intl/index.html.
