Σήμερα Πέμπτη 29 Αυγούστου, η κυβέρνηση εκκένωσε την κατάληψη «Αντιβίωση» στην πόλη μας. Πρόκειται για κατάληψη πολλών ετών, ζωντανή, με άριστες σχέσεις με τη γειτονιά, η οποία συσπείρωνε σημαντικό κομμάτι των φοιτητών και της νεολαίας, σε μια προσπάθεια να ανοίξει τον δικό της δρόμο για το μέλλον. Τώρα είναι κενή. Συνελήφθησαν και 8 (οκτώ) μετανάστες, για τη σύλληψη των οποίων κρίθηκε αναγκαία η επιστράτευση σχεδόν μιας διμοιρίας για τον καθένα.Η κίνηση αυτή εντάσσεται στην ακροδεξιά ατζέντα απελπισίας που εφαρμόζει η κυβέρνηση πανελλαδικά. Αυτή η κακώς εννοούμενη εφαρμογή του «νόμου» και της «τάξης» υποτίθεται ότι εμπεδώνει το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη. Να υπενθυμίσουμε ότι ο πολίτης αισθάνεται ανασφαλής γιατί δεν γνωρίζει πώς θα ζεσταθεί και φέτος, γιατί δεν είναι σε θέση να έχει πλήρη ιατρική περίθαλψη, γιατί δεν γνωρίζει αν θα του πάρουν το σπίτι, γιατί δεν γνωρίζει αν θα έχει δουλειά αύριο και πότε θα βγει από την ανεργία, γιατί δεν γνωρίζει πότε θα έρθουν τα επόμενα μέτρα και τι θα του ζητήσουν πάλι, γιατί δεν γνωρίζει πότε θα δει τα παιδιά του που έφυγαν μετανάστες (γύρω στις 300000 έφυγαν φέτος) κλπ, κλπ, κλπ. Ο πολίτης αισθάνεται ανασφαλής διότι η ζωή του βρίσκεται στο κενό. Πώς οι εκκενώσεις γεμίζουν αυτό το κενό, μόνο ο κ. Δένδιας μπορεί να απαντήσει. Εμείς από την πλευρά μας έχουμε την πεποίθηση ότι η δημιουργία περαιτέρω κενού εντείνει τον ίλιγγο της κοινωνίας αντί να τον περιορίζει.
Την αναίτια και φασίζουσα εκκένωση των αυτοδιαχειριζόμενων χώρων πανελλαδικά, δεν μπορούμε να τη δούμε απομονωμένη. Εντάσσεται στη συνολικότερη πολιτική άγριας καταστολής, περιστολής και απαξίωσης της Δημοκρατίας, δημιουργία εσωτερικού εχθρού και κατάστασης εκτάκτου ανάγκης. Η πολιτική αυτή αποτελεί πολύτιμο και αναγκαίο μοχλό των μνημονιακών πολιτικών, οι οποίες δεν μπορούν να περάσουν με κανονική λειτουργία της βουλής, δεν μπορούν να περάσουν χωρίς την επίταξη των εργαζομένων, δεν μπορούν να περάσουν χωρίς πλήρη έλεγχο όλων των εξουσιών και των ΜΜΕ, δεν μπορούν να περάσουν χωρίς την τρομοκρατία και την καταστολή της νεολαίας και της κοινωνίας στο σύνολό της. Το δίλημμα πλέον είναι καθαρό: Μνημόνιο ή Δημοκρατία. Και καλείται ο καθένας να πάρει θέση.
Στο σκοτεινό αυτό τοπίο, εμείς παραμένουμε αισιόδοξοι. Πιστεύουμε στις δυνάμεις του λαού και της νεολαίας μας, πιστεύουμε ότι ο χρόνος πια μετράει αντίστροφα, πιστεύουμε και καλούμε την κοινωνία να αντισταθεί μαζικά και οργανωμένα, μέσα από τις γραμμές μας και έξω από αυτές, για να βάλουμε τέλος στον εφιάλτη που ζούμε. Στην απαξίωση της Δημοκρατίας και την κοινωνική ισοπέδωση απαντάμε με αγώνα, στον φόβο απαντάμε με ελπίδα, στην καταστολή απαντάμε με αλληλεγγύη. Αυτή την αμέριστη αλληλεγγύη που επιδεικνύουμε συνεχώς μέσα από το κίνημα κοινωνικής αλληλεγγύης στη χώρα και την πόλη μας, αυτή την αμέριστη αλληλεγγύη που επιδείξαμε σε κάθε πληττόμενη κοινωνική ομάδα, από τη Δωδώνη μέχρι την ΕΡΑ Ηπείρου, αυτή την αλληλεγγύη εκφράζουμε απερίφραστα και σήμερα.
